Tekst w trakcie tłumaczenia. Zobacz bajkę pierwszą: https://acropolisportae.com/pl/artysci-projekty/agis-z-cyreny
„Ty, Abdero[1] stałaś się wstydliwą koroną Tracji,
Jednakże dziś jesteś matką i ojcem ludzi całego świata”
*
Rozdział pierwszy
„Świat jest żaglem wzdymanym wiatrem sokratejskich i platonskich bajek.”
Czułem się jak niegdyś, gdy pierwszy raz wkroczyłem do dziedzictwa Lykomidów[2] cały udręczony oczekiwaniem na przyszłe odkrycia. Wędrując po zapomnianej świątyni starożytnych filozofów poczułem ducha Ksenofanesa[3]. Kolumnady głosiły niegdysiejszą dostojność tego miejsca, biały marmur[4] rozświetlał wielką salę rozpościerając w niej łunę dostojeństwa.
Na końcu sali dostrzegłem drzwi z drewna bez kunsztu nijakiego wykonane, jakby na przekór przepychowi, który mnie otaczał. Były potwarzą dla doniosłości tej świątyni - jednakże wzbudzały natrętną ciekawość, a chcąc ją świadomie zaspokoić, powędrowałem ku nim. Nie zaskrzypiały, lecz wzniósł się jakby szelest, niezwykle drażniący dla ucha. Stanąłem wewnątrz niewielkiej komnaty nieznanego filozofa, pełnej poprzewracanych półek i rozrzuconych papirusów, klejący kurz zalegał niemal wszędzie - wyjątkiem była kamienna czysta tablica, z nieproporcjonalnymi bokami, na której ktoś nakreślił w dialekcie attyckim farbą słowa:
Rodzą się, (Γεννῶνται,)[5]
obszernie edukują, (παιδεύονται εὐρέως,)
zakładają rodziny, (οἰκίας ποιεῖν,)
oglądają widowiska,( θεάματα ὁρῶσιν,)
piszą książki, (γράφουσιν βύβλους)
tworzą filozofię,( φιλοσοφίαν ποιεῖν,)
wymyślają rozrywkę, (διασκεδάσεις εὑρίσκουσιν,)
pracują. (ἐργάζονται)
Pęknę ze śmiechu, jeśli zrozumiem.( Ἐκρήξομαι γέλωτι ἐὰν καταλάβω..”)
w trakcie tłumaczenia
Rozdział drugi
*
„ Karkołomny i pozbawiany głębszego sensu to wysiłek by oddać myśl co w nas tkwi w jakikolwiek znany sposób. Uporczywa, czasem złośliwa, kiedy indziej radosna, a w dni inne pełna rozpaczy lub ułagodzonego zniechęcenia – ale myśl owa nigdy nie dosięga świata swą prawdziwą naturą. Jest albo kaleka, albo odbita przez świat niczym lustro - odwrócona, albo zwyczajnie przynosi ją kłamliwy herold[9], który swą mocą czyni z niej edictum perpetuum[10].”
w trakcie tłumaczenia
*
Rozdział trzeci:
*
Jak obłok rozwiany, znika.
A duchem nie był, lecz czuciem, tworem ukształtowanym i jaźnią.
[1] Abdery miasto od któregi pochodzi słowo „abderyta” – głupiec,
[2] Z rodu Lykomidów wywodził się Temistokles, który rozpoczął odbudowę Aten po zniszczeniu miasta przez Persów w 480 roku p.n.e. – dziedzictwo Lykomidów to więc Ateny.
[3] Ksenofanes z Kolofonu ur. ok. 570, zm. ok. 470 p.n.e. – starożytny grecki filozof, który w wieku 92 lat był -jak sam o sobie pisał - filozofem włóczęgą.
[4] Marmur pentelicki - szlachetna odmiana białego marmuru
[5] Tekst został podany w języku greckim, ale przestawiam w nawiasach jak mógłby brzmieć w dialekcie attyckim.
[6] Dosł. Stelli nagrobnej, podstawą był niski cokół, a główną płytę zamykał od góry fronton albo gzyms z motywem dekoracyjnym w kształcie stylizowanego liścia palmy.
[7] Hellada a to ogólna nazwa starożytnej gracji. Bramy Hellady są zatem wejściem do dzieci twa Greków ich filozofii, nauki i sztuki.
[8] Możliwe, że mowa o Teodorosie z Cyreny - ateiście, który jak podaje Diogenes Laertios w „Żywoty wybitnych filozofów” został wygnany z Cyreny. Prawdopodobnie był człowiekiem o bystrym i błyskotliwym dowcipie.
[9] głoszący, gr. kéryks
[10] Edictum perpetuum (edykt wieczysty) - możliwości stanowienia własnych przepisów przez urzędników rzymskich.
[11] Poety
[12] Mądrość (definicja): umiejętność wprowadzania posiadanej wiedzy w czyn / w działanie.
[13] Bóg Apollo (gr. Ἀπόλλων Apóllōn, zwany też Φοῖβος Phoibos ‘Jaśniejący’, łac. Apollo)
[14] Dosłowny cytat z Diogenes Laertios w „Żywoty wybitnych filozofów”
[15] Agis za przeznaczenie uznawał przypadek.